Acaip kılım...

*

Bu s.kindirik ve de tamamen ticari günlere acaip kılım. Sevgililer günü ya da yılbaşı geyikleri hadi neyse ama anneler, babalar gününden/günlerinden şiddetle nefret ediyorum. Babam öleli 7 sene bitecek bu haziranda ama babam hayattayken de hiç sevmezdim bu iki günü -çocukken de çok acımasız gelirdi bu günler bana. Çocukken de etrafımda annesi / babası olmayan, annesi / babası zaman önce ölmüş çocuklar vardı, arkadaşlarım, tanıdıklar falan...
Bu tek taraflı da değil, sadece annesi / babası ölmüş çocuklar değil tanıdığımız bazı insanlar; çocuğu ölmüş anneler / babalar da var bu dünyada - çocuğu çocukken / gençken ölmüş...
Ve sadece bal-kaymak hayatı olan insanlar yaşamıyor bu nalet evrende..

Hasta olan insanlar da yaşıyor, vücudu işlev göremeyen ama kafası çalışan ya da çok güzel güzel bakan ama maalesef içinde yaşadığı dünyadan dışarıya ulaşamayan insanlar da...
Bu salak günlere tüm bu sebeplerden sinir oluyorum.
Haa varken ve kutlanabilirken niye kutlamayalım diyen tuzu kuru insanlara da aman kına da yakın yanında demek istiyorum.
İnsanlar kendi canları acımadıkça hiç anlamıyorlar, kendi canları acımadıkça hiç acıyacakmış gibi düşünmüyorlar ya; o yüzden de bütün insanlığı ruhsuz ve aptal buluyorum.
Tüm gazetelerin özellikle anneler gününü olay ilan etmelerine ve de örnek anneler falan hikayeleri anlatmalarına da sinir oluyorum. Herkesin annesi kendine özel kardeşim. Sen milyarlarca anneden 4 tanesini kafana göre seçip anlatıyorsun da, noluyor? Selebriti annelere / babalara kökten hastayım zaten. Bu günleri satışları arttırıcı amaç için kullanan tüm firmaları, bu firmalardaki kıt zekalı pazarlamacıları ve bu firmalara “şahane fikrim geldi” diyen reklamcıları konuşmak bile istemiyorum. Bu akşam eve dönerken en az 5 tane çiçekçi gördüm: hepsinin önlerinde çiçekleri duruyordu, almışlar ama satamamışlar – en az 1 haftada satılacak kadar çiçek vardı hepsinde. Bi onlara üzüldüm sanırım (çiçekçilere mi çiçeklere mi emin değilim, o ayrı).
Tüm duygusuz ve ruhsuz insan aleminin her nevi özel günlerini kutlar, babalar gününe kadar sinire kesip; devamında gelecek mayısa kadar huzur içinde yaşamayı (kendi adıma) dilerim.