and the GPS read

Öff çok sıcak. Bu aralar hergün sokakta, her gece başka bir takım insanlarla zaman önce verilmiş sözleri yerine getirme çabası içindeyim. Sürekli bir yerlere gitmekten, bişeylere yetişiyor olmaktan da acaip beziyorum ama gittikten sonra genelde “olsun, iyi oldu geldiğim” diyorum – çok klasik.

Evde zaman geçiremediğimden, yaptırdığım bazı tadilatların henüz hiçbir faydasını göremedim, evde zaten normal bir evde olandan daha fazla raf vardı, şimdi daha da fazla var ancak kitaplar, cd’ler hala her yerdeler, yerleştirilmeyi acaip bir şekilde bekliyorlar.
“Bu niye burda ayaamın altında” diyebilecek bi tek ben olduğumdan bana ve de onu oraya koyan da ben olduğumdan, kavgasız gürültüsüz takılıyoruz evin içinde ben ve kendim.

Geçenlerde Coetzee’nin Youth’unu okuyordum da, 19 yaşındayken 30 yaşında bir kadınla bir affair yaşamaya başlıyor ve kadın çok kısa bir süre içinde C’nin küçücük dairesine gelip yerleşiveriyor ama çocukluğundan beri kendi odası olan bir insan için bu durum an itibari ile çekilir şey olmaktan çıkıyor – within days he had begun to resent the clothes scattered everywhere, the mass in the bathroom demiş...

Bugün biricik gazetemde ise manşet-üstü kutucuktan verdikleri araştırma çok komik, 40 yıl süren araştırmanın sonucuna göre yalnız yaşayan orta yaşlıların hafıza problemli olmaları ihtimali daha yüksekmiş… 1970-80lerde Doğu Finlandiyada (niye?) ortalama 50 yaşlarında olan 2000 kişi ile yapılan araştırmanın sonuçları yayınlanmış. (bir araştırmanın sonucunu 40 sene beklemek...) Neyse abuk sabuk 2-3 cümleden sonra son cümlede diyor ki: orta yaşta tek başına yaşayan erkeklerin ileride bilişsel sorun (bilişsel derken?) yaşama riski yaşamlarını eşleriyle geçirenlerden 2,5 kat daha fazlayken, kadınlarda bu oran 1,87 kat.

Doğu Finlandiyalı denek grubu üzerinden genelleme yapan syn.araştırmacılara soracak birçok soru geliyor aklıma ama Doğu Finlandiyalıları seviyim, bize bişey olmasın demek istiyorum kısaca.